Domowy Kościół

W dniu 15 marca po rocznej przerwie mieliśmy zaszczyt uczestniczyć w spotkaniu Diakonii Ewangelizacji. Rozpoczęliśmy Eucharystią, Namiot Spotkania, dzielenie się Słowem Bożym, a potem „mała” agapa i dzielenie się życiem. Ksiądz Tomasz Staszewski jak zwykle trafia w sedno i w serce. Nic już nie będzie takie samo, ale tzw. nowy ład tego świata jest bez Boga. Jeżeli człowiek myśli, że jest panem świata to się  zdziwi. Czytanie z Księgi proroka Izajasza: „Oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; nie będzie się wspominać dawniejszych dziejów ani na myśl one nie przyjdą.”

Jako diakonia jesteśmy na linii frontu. Pan nas potrzebuje, aby przez nas nowe się dokonywało. Tyle kilometrów, tyle trudu, a Jezus tak niewiele czasu poświęca urzędnikowi. Ale tak dużo dokonuje. Nie tylko uzdrowienie syna, ale co ważniejsze wiara całego domu. Pandemia pokazała jak człowiek boi się śmierci. Najważniejsze zdrowie- doczesność. Tak uzdrowienie, ale za tym ma iść wiara. Czym jest wiara. Patrzeć poza horyzont. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Wiara sprawia, że nie ma lęku. Te słowa księdza przypomniały mi czasy , gdy poznałam Jezusa i zaprosiłam Go do serca- tak wolność serca. jakże często o tym człowiek zapomina. Boże codziennie budź moje serce na Twoje działanie, w tej trudnej rzeczywistości, w której przyszło nam żyć. Ale czy kiedyś ludzie mieli łatwiej? Ojciec Franciszek , Prymas Wyszyński, inni podobni do nich. Czas spędzony w samotności, ale z Bogiem sprawił, że stali się silniejsi, mocniejsi. Ten czas dla naszych rodzin, czas umacniania, realizowania charyzmatów ruchu, realizowania zobowiązań, które łączą, wzmacniają więzi nasze ludzkie i te Boże. Patrzmy z innej perspektywy na ten czas, czas łaski.

Pan pyta czy jestem gotów na taką wiarę?

Potrzeba ludzi wiary na różnych obszarach naszego życia. Prosiliśmy o wiarę dla nas, Kościoła, młodych, dzieci. O poruszenie serc, aby każdy człowiek mógł odkryć Miłość Boga do Niego.

Na Namiocie Spotkania rozważaliśmy dwa fragmenty:

„Ja siałem, Apollos podlewał, lecz Bóg dał wzrost. 7 Otóż nic nie znaczy ten, który sieje, ani ten, który podlewa, tylko Ten, który daje wzrost - Bóg.
8 Ten, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno; każdy według własnego trudu otrzyma należną mu zapłatę. 9 My bowiem jesteśmy pomocnikami Boga, wy zaś jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. 10 Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. 11 Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.” 1Kor 3, 6-11

„12 Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. 13 Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem. 14 Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne [członki]. 15 Jeśliby noga powiedziała: «Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała» - czy wskutek tego rzeczywiście nie należy do ciała? 16 Lub jeśliby ucho powiedziało: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała - czyż nie należałoby do ciała? 17 Gdyby całe ciało było wzrokiem, gdzież byłby słuch? Lub gdyby całe było słuchem, gdzież byłoby powonienie? 18 Lecz Bóg, tak jak chciał, stworzył [różne] członki umieszczając każdy z nich w ciele. 19 Gdyby całość była jednym członkiem, gdzież byłoby ciało? 20 Tymczasem zaś wprawdzie liczne są członki, ale jedno ciało.” 1Kor 12, 12-20.

Odpowiadaliśmy  na pytania:

1.    Co Pan mówi dziś do Ciebie w powyższym Słowie, czy masz świadomość uczestnictwa w dziele Bożym, na ile widzisz siebie jako jeden z członków Ciała Chrystusa – Kościoła?

2.    Jak odczytujesz swoje miejsce w budowaniu „nowej wspólnoty” w ramach parafii, Ruchu Światło- Życie, Domowego Kościoła, Diakonii Ewangelizacji w czasie pandemii i licznych ograniczeń , jakie zadania podjąć?

Czuliśmy działanie Ducha Świętego. Mówiliśmy o tym, że Krzyż jest z Chrystusem, mamy budować jedność. W tej jedności uzupełniamy się, jak jesteśmy jednym ciałem. Nie ważne jakim trybikiem, ale ważne że jestem tu i teraz w Kościele. Jaka rola w budowaniu jedności? Choć trochę buduję, nie narzekam, nie plotkuję. Buduję, a nie niszczę. Tylko Bóg. Bóg jest wszystkich, żeby Go było więcej. Jezus działa we wszystkich i przez wszystkich. Jest w stanie działać ponad nami. Fundamentem życia jest Jezus. Powołuje nas do różnych posług. W Nim wszystko mogę. Z NIM wszystko mogę. Jestem narzędziem w jego ręku. Każdy czas jest dobry nawet Pustynia ( oby nie trwała 40 dni) . Poznawanie siebie w Nim. Prawda o mnie , o Tobie. Jaka jest? Iskra Boża, Światło Ducha Świętego, aby rozpalił nas na nowo. Tak się stało . Chłonęliśmy wszystko co się działo, czym się dzieliliśmy. To spotkanie dało nam wzrost.  Wyjechaliśmy do codzienności przepełnieni Bożą Miłością, przeświadczeniem, że z Nim wszystko jest możliwe. On jest nad wszystkim. Ukochał nas. Jest Panem Panów, Królem całego świata. Odwagi.

Pozdrawiamy i zachęcamy do Diakonii . Następne spotkanie 26 kwietnia 2021r. godzina 19.00 Sochaczew. Któż jak nie my ma dać światu Światło Ducha Świętego. Pozdrawiamy pełni radości w miłość Boga Agnieszka i Romek Łowiccy.