Domowy Kościół

Przedwakacyjny Dzień Wspólnoty

21.06.2015. Niedziela. Rano słońce za oknem.

Agnieszka i Adam Dukaczewscy

 Zaraz potem nadciągnęły ciemne chmury, ale w sercach pokój – będzie jeszcze piękna pogoda. Przecież sam Jezus zaprasza nas dzisiaj na Agapę.

Po ciężkim tygodniu i sobocie ”za kółkiem”,  jak nigdy wcześniej czekaliśmy na Dzień Wspólnoty diecezji łowickiej. Tym razem nie trzeba było nigdzie jechać – znajomi, przyjaciele, bracia i siostry przyjeżdżali do nas. Salezjanie z parafii Św. Cyryla i Metodego tak samo, jak w zeszłym roku, otworzyli drzwi Kościoła, Oratorium i bramy boiska dla wspólnoty Ruchu Światło - Życie.

Już kiedy podjeżdżaliśmy w pobliże kościoła, Boża radość zaglądała do naszych serc. Tyle znajomych twarzy, tylu przyjaciół tych znanych i tych osobiście nie znanych – wszyscy otwarci i uśmiechnięci, gotowi stanąć razem przed ołtarzem Pana.

W czasach, w których tyle dookoła ataków na rodzinę, tyle gorzkich słów dookoła o braku miłości w małżeństwach, tyle rozwodów i nałogów, gdy tyle słyszy się o bezdusznej i źle wychowanej młodzieży i  ogólnie panuje przeświadczenie o braku nadziei, takie spotkania to nieoceniony Boży dar dla tych, którzy w nich uczestniczą. My, zawsze kiedy patrzymy na naszą młodzież oazową – roześmianą, otwartą i tak bardzo wpatrzoną w Jezusa i jego Matkę myślimy sobie, że nie ma powodu bać się o przyszłość - przyszłość Kościoła, Rodzin, przyszłość naszego Kraju.  Te małe dzieci jeszcze nie umiejące dobrze mówić a już doskonale umiejące zrobić znak krzyża i klękające na dźwięk dzwonków to niezmiennie dla nas świadectwo, że Bóg żyje w naszych rodzinach i Duch Święty spływa na nas jak ożywczy deszcz.  Jeśli Bóg z nami – któż przeciwko nam J

 A że Bóg z nami, zaświadczyli bracia i siostry – mówili o dziełach Pana, o ścieżkach, jakimi ich prowadzi, o tym jak ratuje ich z opresji. Bogu niech będą dzięki za wszystkie świadectwa, które tak bardzo umacniają wspólnotę!

I kulminacyjny moment każdego naszego Dnia Wspólnoty – Msza Święta – Pan stanął pośród nas i błogosławił wszystkim. Tym razem w sposób szczególny, bo przez ręce świeżo wyświęconego księdza Piotra – kolejny powód, żeby z nadzieją patrzeć w przyszłość.

No i wreszcie nowe rodziny przyjmujące świecę oazową z rąk pary diecezjalnej – kolejni przyjaciele Pana i nasi, pragnący wspólnie kroczyć przez życie. Ale nie w byle jakim kierunku, tylko prosto w ramiona kochającego Boga. Zawsze ten moment powoduje radość w naszych sercach. Radość z tego że kolejni ludzie zauważyli Oazę i chcą w niej nabierać sił.

Dla nas osobiście to również był szczególny moment – zostaliśmy parą łącznikową w rejonie żyrardowskim – tak dużo otrzymaliśmy od Wspólnoty, że z przyjemnością, ale i pełni obaw zaczniemy służyć innym. Modlimy się tylko, aby Duch Św. pokazał nam, jak powinniśmy to robić.

Niech Bogu Wszechmogącemu będą dzięki za Ducha, którego nam posyła, za Jego Miłość i Miłosierdzie, za wszystkich Księży, którzy zawsze z nami są i służą całej Wspólnocie, za wszystkie Siostry i Braci i za ten Dzień Wspólnoty, który dał nam Pan.

Dobrze, że jesteście Kochani i do zobaczenia po wakacjach w Domaniewicach …