Domowy Kościół

Oczyszczanie duszy – rekolekcje Domowego Kościoła I st, Cyrhla ( Zakopane)

Szczęść Boże. ( emocje minęły, pranie zrobione, można kilka słów napisać).

A.R. Łowiccy

Pobyt na rekolekcjach to czas zatrzymania, spotkania Pana Jezusa, poznania swojej duszy. Czas przyjęcia Jezusa jako swego Pana i Zbawiciela (  po raz kolejny, ale jakże ważne, przecież każdego dnia człowiek musi wybierać którędy chce iść. Narodzić się na nowo jak  w słowach piosenki roku- „Potrzeba nam narodzić się na nowo, by światu nieść Ewangelię, aby nieść światło Jezusa Chrystusa pana i Zbawiciela”- warto poznać te piosenkę słowa są super. ). To czas radości, spotkania z małżonkiem, odkrycie jego wartości, tego jak cudownie Bóg uczynił powołując nas do sakramentu małżeństwa( Jak mówił ksiądz Zbyszek – sakrament to misja chrześcijańska. Znak działania Boga. Związek mężczyzny i kobiety powinny łączyć : nierozerwalność, jedność, świętość, płodność. A jak jest w naszym życiu? Czy rzeczywiście do Boga , do zbawienia idziemy razem?) . Dla nas to czas odkrywania siebie wzajemnie. Miłość jest służebną postawa troski o dobro drugiego człowieka. Posiadanie siebie w dawaniu siebie. Im bardziej siebie oddaje tym bardziej siebie ma – jak mówili Kasia i Tomek. Potwierdzenie tego, że głową rodziny jest mąż. Na rekolekcjach obchodziliśmy 20 lat od dnia kiedy sobie ślubowaliśmy: miłość, wierność i uczciwość małżeńską- gdzie indziej mogliśmy obchodzić tak ważną uroczystość jak nie na rekolekcjach. Ruch światło-życie to nasze życie.  Czas cierpienia ( Romkowi założono gips na nogę- całe szczęście, że ten Rzym czy Jerozolima nie wypaliły  - co wtedy byśmy zrobili, jak to Bóg czuwa nad człowiekiem). Wiele cierpienia i odkrywania cóż Bóg chce nam powiedzieć. Odkrywanie swej duszy. Zmaganie z samym sobą , z grzechem( grzech to smutek jak mówił ksiądz) - egoizm, brak pokory, cierpliwości. Pokonywanie swoich słabości. Walka dobra ze złem. Odkrycie Chrystusa Ukrzyżowanego, a także Chrystusa Miłosiernego. Sam na sam tylko On i ja.( Pustynia potrzebna Izraelitom, aby otworzyć się na wolność, którą daje Bóg). Wiara  i żal, zniechęcenie i radość z Eucharystii. Wreszcie pokój serca chociaż nie zrozumienie tego czemu takie doświadczenia. Odkrycie miłości Boga do nas. Niesamowity Dzień Wspólnoty. Szczęśliwa podróż. Spotkanie z rzeczywistością( lekarz do którego Romek był zapisany nie przyszedł do pracy). W całym mieście nie można znaleźć lekarza. Jakże wtedy docenia się i rozumie to co się stało na rekolekcjach. W Zakopanem nie brakowało ortopedów a i cała wspólnota modliła się. Zaczynamy dostrzegać coraz bardziej jak wspólnota jest potrzebna ( choć na rekolekcjach były wątpliwości). Zaczynamy dostrzegać owoce rekolekcji, to jak bardzo Bóg kocha człowieka.

  Bardzo dziękujemy Anetce i Adamowi za zorganizowanie rekolekcji. Księdzu Zbyszkowi za to, że choć tyle razy byliśmy z nim na różnych rekolekcjach za każdym razem dowiadujemy się nowych, ciekawych wiadomości ( jest kopalnią wiedzy, przede wszystkim chrześcijańskiej). Wszystkim animatorom za ich zainteresowanie i świadectwo wiary. Wszystkim uczestnikom, a szczególnie ich dzieciom, które pokazały nam miłość Boga do człowieka. Dzieci to ogromny dar pana Boga dla rodziców, kapłanów i całej społeczności chrześcijańskiej. Pozdrawiamy wszystkich .

Z Panem Bogiem