MAJ
18

Pięć relacji ucznia

"(..) jeżeli Jego Osoba nie fascynuje nas, ani nie jesteśmy pociągnięci Jego orędziem, to znaczy, że jeszcze nie jesteśmy powołani? /H.P.Flores/

Z. Dudzińska

Kliknij aby powiekszyc

W ostatni poniedziałek kwietnia odbyło się kolejne spotkanie formacyjne diakonii ewangelizacji.

Spotkania nadal koncentrują się wokół tematu uczniostwa, przez który przeprowadza nas José H. Prado Flores /teolog katolicki, biblista, lider i założyciel międzynarodowej sieci Szkół Ewangelizacji Świętego Andrzeja/.

Podjęliśmy temat: Pięć relacji ucznia”.

Ucznia rozpoznaje się dzięki pięciu łaczącym go relacjom:

  • z Bogiem jako Ojcem,

  • z Jezusem jako Mistrzem,

  • z Duchem Świętym jako Przewodnikiem,

  • z innymi jako braćmi,

  • z rzeczami w duchu wolności.

Uczeń woła do Boga „Tatusiu” i zwraca się do Niego z bezgranicznym zaufaniem dziecka, zawierzającego całkowicie bezwarunkowej miłości swego Ojca. Prawdziwy uczeń Jezusa nie może istnieć inaczej, jak dzieąc z Nim Jego Synostwo.

Uczeń zdaje się na Opatrzność Swego Ojca. Wie, że Ojciec zatroszczy się o niego bardziej, niż o ptaki, czy lilie. Przychodzi do Ojca ze skruchą, na którą Ojciec odpowiada przebaczeniem.

Relacja z Jezusem jest relacją z Mistrzem, który pierwszy wybrał sobie uczniów:

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem. /J 15,16/

Nie można zostać uczniem nie będąc wpierw wybranym przez samego Mistrza. Słowo Boże wyraźnie podkreśla, że „powołał tych, których chciał” /Mk 3, 13/

Jeśli Jego Słowo nie przyciąga nas do tego stopnia, że nie możemy się oprzeć, jeżeli Jego Osoba nie fascynuje nas, ani nie jesteśmy pociągnięci Jego orędziem, to znaczy, że jeszcze nie jesteśmy powołani.” /H.P.Flores/

Najważniejszym zadaniem ucznia jest siąść u stóp Mistrza i Go słuchać, obserwować, by potem Go naśladować. Uczeń nie boi się „tracić czasu” dla Mistrza, spędzać z Nim wiele czasu z Mistrzem, bo chce być zjednoczony z Nim niczym winna latorośl z krzewem winnym .

Trwanie przy Mistrzu to nie bezczynność, ale coś bardzo ważnego – słuchanie. Postawa, która otwiera na przyjmowanie wszystkiego, co pochodzi od Mistrza.

Kto nie potrafi słuchać – nie może być uczniem Jezusa.

Jedyne co gwarantuje, że jesteśmy autentycznymi uczniami, to fakt, że naśladujemy Mistrza, odtwarzając wszystkie rysy Jego życia. Uczeń to ten, kto czyni to, co każe Mistrz.

Ucznia Jezusa ożywia Duch Święty. To On przemienia na wzór i podobieństwo Jezusa. Duch Święty daje wolność, wolność dziecka Bożego. Objawia Jezusa w sercu ucznia i stopniowo przemienia go z ucznia w apostoła. Uczniów zajmujących się apostolstwem wyposaża w bogaty zestaw charyzmatów. Jeżeli uczeń trwa w mocy Ducha Świętego, to wydaje Jego owoce (miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmpść, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie (por. Gal 5, 22-23).

Uczeń jest bratem dla każdego człowieka. Ma świadomość, że wszyscy jesteśmy dziećmi tego samego Ojca. Relacje z innymi opiera na wzorze Jezusa. Od Niego uczy się przebaczać, przywracać do życia tych, którzy umarli ppoprzez nienawiść.

Przebaczyć to znaczy „uwolnić” - siebie i brata, któremu przebaczamy.

Uczniowie są nawzajem za siebie odpowiedzialni. Stąd niekiedy pomagają nam kroczyć za Mistrzem poprzez braterskie upomnienie. Każdy z nas go potrzebuje.

Aby braterskie upomnienie było skuteczne – najpierw trzeba przebaczyć uchybienia, które chcemy wymienić.

Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J 13, 35).

Miłość nie jest uczuciem, ale decyzją służenia bratu, poświęcenia własnej wygody, reputacji i wszelkiego rodzaju korzyści osobistych po to, aby przyjść z pomocą w tym, czego potrzebuje.

Uczeń ma okreloną relację wobec spraw tego świata. Żadne sprawy, rzeczy nie mogą przysłonić nam Boga. Chodzi o całkowitą zależność od Boga we wszystkich dziedzinach życia: materialnej, intelektualnej, duchowej. Dla każdego ucznia koniecznością jest ubóstwo duchowe. Uczy nas ono powoli i stopniowo żyć w zależności od Jezusa w każdych okolicznościach ludzkiego życia.

Ubóstwo materialne nie polega na nieposiadaniu, ale na dysponowaniu dobrami w sposób ewangeliczny.

Pięć relacji, o których tu mowa pozwala rozpoznać autentycznego ucznia Jezusa.

 

Za dar wspólnoty z Jezusem i braćmi – Chwała Panu!

 

 

Udostępnij na Facebooku
Zobacz archiwum »