LIP
16

ORAR I stopnia- świadectwo

Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności.

A.R. Łowiccy

Kliknij aby powiekszyc

W dniach 10.07-14.07 byliśmy na rekolekcjach ORAR I stopnia Św. Katarzyna k. Kielc. Jadąc na rekolekcje jechaliśmy ze smutnymi  sercami po tym  co się zadziało w naszej parafii.  A na rekolekcjach Bóg pokazał nam : „Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności.” Tak to ogromna Boża prawda, która rozpoczęła leczyć nasze serca. Nikt i nic nie może nas oderwać od Bożej Miłości. On nam daje wolność i miłość. Stajemy się Nowym Człowiekiem poprzez przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela. Bóg leczy rany, bierze w ramiona swoje dzieci jak na tych rekolekcjach wziął nas i przytulił. Owocem tych rekolekcji przede wszystkim to ukojenie naszych serc.

Czas ORARu – to czas powrotu do korzeni. Byliśmy kilka razy na Orarze,  ale pierwszy nie jako prowadzący. Zobaczenie, przypomnienie pewnych tematów dotyczących naszej wspólnoty. Wiele słów podczas konferencji księdza Zbyszka, Marty, Tomka. Krew Jezusa nas oczyszcza. Potrzebujemy usprawiedliwienia i obmycia w Eucharystii. Bóg daje najwięcej. Bóg daje nam światło. Jego światło przychodzi, aby człowiek mógł kochać. Bóg daje nam największy skarb – serce Jezusa Chrystusa. Wystarczy otworzyć się na Bożą miłość. Stawać się Nowym Człowiekiem. Zacząć od siebie a potem iść dalej : Nowa Wspólnota, Nowa Kultura.

Nowy człowiek musi kochać wszystkich ludzi. Wychodzenie do świata z Dobrą Nowiną musi być przemyślane. Z Nową Kultura mamy wchodzić w świat wokół nas. Żyjemy w świecie, który usprawiedliwia wszystko. Zniknął obraz świętości. My do tego ginącego świata musimy wnosić naszą chrześcijańską kulturę.  Pełne oddziaływanie Nowej Kultury daje wspólnota Ruchu Światło – Życia. Obejmuje każdego człowieka: dziecko, młodzież, dorosłego, małżeństwo, kapłana. Musimy wyciągać rękę do ludzi, aby w masowości tego świata nie zginęła jednostka. Bóg wybrał jednego człowieka Jezusa Chrystusa dla jednego człowieka  (każdego z nas). Jeśli postawimy Boga na pierwszym miejscu wtedy zrealizujemy najważniejszy cel. Drogę, która wybraliśmy jest słuszna. To w Kościele możemy zrealizować człowieczeństwo. Człowieczeństwo mamy realizować poprzez służbę. Jeśli nas ktoś prosi o posługę, pomoc mówmy Tak, a potem zastanowimy się jak to zrobić.

Mówiliśmy o modlitwie osobistej , bo od siebie należy zacząć. Od relacji ja –Bóg. Przypominaliśmy sobie zasady DK. Mówiliśmy jak ważny jest Dzień Wspólnoty (wrzesień, styczeń, czerwiec) , abyśmy mogli być świadkami obecności dla całego ruchu naszej diecezji.

Wiele radości czerpaliśmy ze spotkania z młodymi małżeństwami . Wielka radość z małżeństw które znamy z naszej drogi w DK. Niesamowity czas Bożego błogosławieństwa (3 pary diecezjalne naszej diecezji).

 Jesteśmy wdzięczni Bogu , księdzu Zbyszkowi, Marcie i Tomkowi Chadamikom za ich otwartość, ciepło, cierpliwość. Niech was Bóg prowadzi – obiecujemy modlitwę.

Wdzięczni Agnieszka i Romek Łowiccy

 

 

Udostępnij na Facebooku
Zobacz archiwum »