GRU
06

#Adwent2017 - rozważania na każdy dzień.

Środa, 06/12/2017

KASIA I KAROL

Kliknij aby powiekszyc

"Mt 15, 29-37 Jezus ociera łzy i daje cudowny pokarm
 
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
 
Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam siedział. I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich uzdrowił. Tłumy zdumiewały się widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela.
 
Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby kto nie zasłabł w drodze». Na to rzekli Mu uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu weźmiemy tyle chleba żeby nakarmić takie mnóstwo?» Jezus zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem i parę rybek». Polecił ludowi usiąść na ziemi; wziął te siedem chlebów i ryby, i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów.
 
Oto słowo Pańskie."
 
ROZWAŻANIE: KASIA I KAROL
 
Kasia:
 
Ta scena z Ewangelii mogłaby mieć bardzo krótki tytuł: NADZIEJA.
 
Panie, nikt nie przychodzi do Ciebie ze skargą: „tyle czasu tu jesteśmy, daj nam jeść!”. Nikt nie oczekuje. Nikt nie żąda. Ci ludzie. Ten cały, wielki tłum jest po prostu przy Tobie. Trwa, słuchając Ciebie. W dziwieniu i zachwycie nad Twoimi dziełami. A Ty przez te trzy dni mówisz do nich, nauczasz, uzdrawiasz. Oni karmią się przez ten czas Twoim Słowem. Przez trzy dni fizycznie nie jedzą, ale o nic się nie upominają….
Panie! To pokazuje, jak bardzo troszczysz się o nas. To pokazuje, że jeżeli słuchamy i karmimy się Twoim Słowem, pochłaniamy je, żyjemy nim, to o wszystko inne Ty się zatroszczysz, nie zostawisz nas w potrzebie. To pokazuje nam, że jedyne o co powinniśmy się troszczyć to życie według Twego Słowa. To oczywiście nie zwalnia nas z odpowiedzialności za nasze życie, nie prowadzi do postawy wyciągniętych rąk: „Panie daj!” i stanięcia z boku, bo mi się należy, lecz daje nadzieję. Bo Ty, Panie, wiesz czego nam trzeba. Wiesz to lepiej od nas. Nam natomiast, na co dzień, potrzebna jest ufność, bo jeżeli Ty jesteś na pierwszym miejscu to wszystko inne jest na swoim miejscu.
 
Proszę Cię Panie o tą ufność w Twoje plany wobec mnie każdego dnia, a szczególnie, gdy napotykam na trudności.
Chwała Panu!
 
Karol:
 
Ja tutaj dostrzegam jeszcze wielką wiarę uczniów, wiemy z innych części Ewangelii, że i im zdarzało się nie do końca wierzyć w to co mówi Jezus a tutaj, w tym przypadku robią dokładnie to, co powinni, nie zastanawiają się – ALE JAK?, chyba żartujesz? 7 chlebów? To niemożliwe!
 
„Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” – Dobrze, że jesteś, Jezu!

Udostępnij na Facebooku
Zobacz archiwum »