Domowy Kościół

Świadectwo z rekolekcji

A.R. Łowiccy

Właśnie wróciliśmy z rekolekcji zimowych z Zakopanego -  Cyrhli. Bóg działa. Duch Święty wieje, gdzie chce. Człowiek sam uczynić nic nie może. Czas tam spędzony to czas pełen zaskoczenia, ale ogromnej  miłości bożej. To, że tam dojechaliśmy to był pierwszy z Jego cudów – problemy zdrowotne dosyć duże . Jednak najważniejsze jest zaufać Panu Bogu, nie polegać na swoim rozsądku. Rekolekcje ”Odpocznijcie nieco….”. To czas spędzania czasu ze swoją rodziną. My byliśmy bez chłopców( oni formowali się  w ochotnicy z księdzem Markiem), więc wiele godzin mogliśmy spędzać ze sobą.  Czas pogłębiania miłości i jedności małżeńskiej. Czas w którym mogliśmy po raz kolejny odkrywać jak ważne jest małżeństwo, rodzina, wspólnota. Codzienna jutrznia, Eucharystia, Namiot Spotkania przed Najświętszym Sakramentem – jak mawiał ksiądz Piotr opalnie się  przed samym Bogiem. Spotkania w kręgach –modlitwa osobista, Słowo Boże, sakramenty święte, wspólnota, świadectwo  i służba. Rozważanie słowa, dzielenie się swoimi przeżyciami, życiem  każdego dnia umacniały nas w przekonaniu, że ważna jest wspólnota, każdy inny, ale przed każdym jedyny cel - NIEBO. Konferencje i kazania księdza Piotra to miód na nasze serca. Krótkie, ale zawierające bardzo dużo treści. Mamy nie ustawać               w modlitwie . Kiedy jej zabraknie to przestajemy rozmawiać ze sobą. Rodzina to mały Domowy Kościół, w którym rodzice są świadkami dla dzieci,   a one dla rodziców. Pan Bóg daje nam słowo Boże, które jest słowem życia. Iść za Jezusem Chrystusem to czynić akt woli. Dialog małżeński , droga krzyżowa, to duchowe napełnianie się. Kulig, spacery, zwiedzanie to relaks dla ciała.

Jeśli zapuścimy swoje korzenie w Bogu to Domowy Kościół pomoże umacniać się w wierze czego wszystkim życzymy.  

 „Bądź uwielbiony, Boże ojców naszych,

i niech będzie uwielbione imię Twoje

na wieki przez wszystkie pokolenia!

Niech uwielbiają Cię niebiosa

I wszystkie Twoje stworzenia

Po wszystkie wieki.

Tyś stworzył Adama,

I stworzyłeś dla niego pomocną ostoję – Ewę,

Jego żonę,

I z obojga powstał rodzaj ludzki.”

 

( Tb.8.5-6)           

 Bardzo dziękujemy wszystkim, których spotkaliśmy, szczególnie księdzu,  Anetce i Adamowi.

 Zbliżają się wakacje. Warto pomyśleć o tym, aby je spędzić w wyciszeniu,  radości z Panem  i ludźmi z którymi będziemy mogli poznawać objawiającego się Boga. Wiary nie można przeżywać w samotności, w tłumie, ale we WSPÓLNOCIE czego sobie i wszystkim życzymy .