Domowy Kościół

Panie umocnij naszą wiarę

Udział w corocznych rekolekcjach jest dla nas łaską Bożą, która wspomaga nas na drodze do świętości.

Wanda i Marian Zielonkowie

Zawsze z radością staramy się wypełniać ten dar, który otrzymaliśmy będąc we wspólnocie Domowego Kościoła.

Każde rekolekcje przybliżają nas do Pana Boga. Tak było i tym razem. Pan wzmacniał naszą wiarę, pomagał stawać się nowym człowiekiem.

„To niemożliwe, aby nie pojawiły się okazje do upadku”(Łk 17,1).  Te słowa Pana Jezusa sprawdzają się w naszym codziennym życiu, dlatego naszym pragnieniem jest otwieranie się na działanie Ducha Świętego, który wyprowadza z niewoli naszych słabości.

W tym roku uczestniczyliśmy w Oazie Rodzin II st. w Myczkowie k/Polańczyka organizowanej w 1. turnusie 2014r. przez diecezję przemyską. Wdzięczni jesteśmy Panu Bogu za wspaniałą posługę moderatora ks. Andrzeja Niemca, troskliwą parę prowadzącą  Małgosię i Wojtka Pisaniaków, serdeczne pary animatorskie a także diakonię wychowawczą a szczególnie za animatorkę muzyczną Terenię Kmieć z diec. krakowskiej.

           Podczas rekolekcji uświadomiliśmy sobie, że bardzo jesteśmy podobni do Izraelitów, których Bóg wywiódł z ziemi egipskiej. Ich wędrówka do ziemi obiecanej była trudna. Nasze podążanie do miejsca zbawienia, którym jest niebo jest znaczone różnymi wyzwaniami. Zarówno nas jak i Izraelitów Bóg nigdy nie zostawia samych, zawsze otacza swoją miłością i jest blisko nas. Towarzyszył Izraelitom w słupie ognia bądź obłoku. Nam zesłał Pana Jezusa, który nas zbawił, nawiedza nas i wyzwala z niewoli grzechu, przychodzi do nas w sakramentach świętych a zwłaszcza w Eucharystii. Będziemy prosić Ducha Świętego, by przypominał nam o tym, że nie wolno nam zmarnować tej łaski zbawienia.

W czasie rekolekcji próbowaliśmy odkryć co jest naszą osobistą niewolą i znaleźć sposób na wyjście z niej. Pomocne w tym były nasze spotkania w kręgach, namiot spotkania, celebracja Słowa Bożego, sakrament pojednania a zwłaszcza słowo głoszone przez ks. Andrzeja.

Ważnym przypomnieniem dla nas było to, że Bóg posyła nas z misją do wspólnoty Kościoła a także wspólnoty małżeńskiej i udziela potrzebnych charyzmatów. Bóg zna nasze serca i wie dlaczego nas posyła. Naszym zadaniem jest prosić Ducha Świętego o dar odczytywania tego posłannictwa. Spodobało się Bogu zbawić nas we wspólnocie małżeńskiej, w której mamy się uświęcać umacniając naszą wiarę. Ks. Andrzej przypomniał nam, że świętość małżeństwa buduje się we współpracy z Łaską Bożą. Dobrze jest pamiętać o słowach przysięgi małżeńskiej, które wypowiedzieliśmy w dniu zawarcia sakramentu małżeństwa.

Bardzo ubogaciła nas Eucharystia, podczas której odnowiliśmy przysięgę małżeńską. O wspaniałą oprawę zadbała para prowadząca, ks. Moderator i animatorka muzyczna. Głęboko zapadły nam w serca słowa Pieśni Oblubieńca (Pnp 4, 9-10) i Pieśni Oblubienicy (Pnp 7, 12-13) wykonane na Wejście przez mężów i żony.

Wiele dobrego Pan Bóg zdziałał w naszych sercach. Wierzymy, że błogosławione owoce będą trwały w codziennym życiu, że ziemię obiecaną osiągniemy, gdy zaufamy Panu Bogu i zawsze odpowiadać będziemy Bogu - tak.

Za błogosławiony czas rekolekcji niech Pan będzie uwielbiony.